Nöbetçi Eczaneler
Peygamber Efendimiz zamanındaki münafıklar hakkında İbni Kesir, Muhammed suresi 29. Ayetin tefsirini yaparken aşağıdaki bilgileri verir:
Allah Teâlâ buyurur ki: “Yoksa kalplerinde hastalık olanlar, kinlerini Allah’ın dışarı vurmayacağını mı sandılar?” (Muhammed 47: 29)
Münafıklar, Allah Teâlâ’nın, durumlarım inanan kullarına açmayacağına mı inanıyorlar? Aksine Allah Teâlâ, onların durumlarını açıklayıp gün ışığı gibi aşikâr kılacak da basiret sahibi olanlar onları fark edebilecekler. Allah Teâlâ bu hususta Berâe sûresini inzal buyurmuş; onların rezilliklerini ve münafıklıklarına delâlet eden, işlerini orada beyân buyurmuştur…
“Şayet isteseydik; Biz onları sana gösterirdik de sen, onları yüzlerinden tanırdın” âyetinde Allah Teâlâ buyurur ki: Ey Muhammed, şayet dilemiş olsaydık, Biz o şahısları sana gösterirdik ve sen de onları açıkça tanırdın. Fakat Allah Teâlâ, bütün münafıklar hakkında böyle yapmamış, onların bir kısmını yaratıklarına gizlemiştir ki, böylece onlar zahir üzere hükmetsinler ve gizlilikleri de (gönüllerin gizlediklerini de) onlar bilene havale etsinler. “Andolsun ki sen, onları sözlerinin üslûbundan da tanırsın.” Onların maksadlarına delâlet eden sözlerinin zahir olan ve görünen şekli ile yani, onlarla konuşan kişi karşısındakinin konuştuğu sözlerin anlamlarından onun hangi gruba mensûb olduğunu anlar. Nitekim mü’minlerin emîrî Osman İbn Affân (r.a.) şöyle diyor:
“Bir kimse bir sır sakladığı, gizlediği zaman Allah Teâlâ onu yüz hatlarından, ifâdelerinden ve ağzından kaçırdığı sözlerden ortaya çıkarır.”
Bir hadîste şöyle buyrulur: “Kişi bir sır gizlediği takdirde Allah Teâlâ ona, o sırrın gömleğini giydirir. Eğer hayır ise bu sırrının akıbeti de hayır, şer ise onun akıbeti de kötü olur.”
Biz daha önce kişinin münafık olduğuna delâlet eden özellikleri zikretmiş ve Buhârî Şerhi’nin başında burada tekrarına gerek bırakmayacak şekilde kişinin amel ve i’tikâd yönüyle münafıklığı üzerinde konuşmuştuk. Bir hadîste münafıklardan bir cemâat tesbit edilmiştir. Şöyle ki: İmâm Ahmed’in Ve-kî’ kanalıyla… Ebu Mes’ûd Ukbe İbn Amr (r.a.)dan rivayetine göre; o, şöyle demiştir: Allah Rasûlü (s.a.) bize bir hutbe okudu, Allah’a hamd-ü senadan sonra şöyle buyurdu:
“Şüphesiz sizden münafık olanlar vardır. Kimin ismini söylersem kalksın. Sonra da : Ey filân kalk, ey filân kalk, ey filân kalk, buyurup otuz altı kişinin ismini verdi ve: Şüphesiz sizde nifak (münafıklık) vardır, Allah’tan korkun, buyurdu.” İsmi Mukannâ olarak verilen ve Hz. Ömer’in tanıdığı bir kişiye rastlayıp: Sana ne oldu? Diye sordu. Adam Allah Rasûlü (sav)’ nün buyurduklarını nakletti de Hz. Ömer: Bundan sonra benden uzak ol, dedi. (İbni Kesir, Muhammed suresi, Hadîslerle Kur’an-I Kerîm Tefsîri )
Muharrem Günay
