Nöbetçi Eczaneler
Saat dört sırası koptu kıyamet
Aynı anda göçtü onbir vilayet
Allahım bin tövbe bu nasıl afet
Yüzbinlerce insan enkaz altında
Binlerce binalar yerle bir oldu
Enkaz yığınları bir mezar oldu
Türkiye tek yürek seferber oldu
Can kurtarmak için enkaz altında
Büyük bir felaket Türkiye yasta
Yandı ciğerlerim hastayım hasta
Umutla beklerim herbir nefeste
Çaresiz kaldılar enkaz altında
Malatya, Maraş, Antep, Elbistan
Nasıl yazılacak bu acı destan
Kulağım sesdedir herbir nefesten
Çaresiz kaldılar enkaz altında
Depremzedelerin hepsi perişan
Işte bu acıyla yanıp tutuşan
Her ülkeden geldi yardıma koşan
Can kurtarmak için enkaz altından
İnsanlar kan ağlar can telaşında
Toplanmışlar yakınları başında
Kimisi hırsızlık yağma peşinde
Nu acı günlerin felaketinde
Allahım çiğerim yandı tutuştu
Pazarcık yıkıldı Nurdağı göçtü
Deprem olalı onbeşgün geçti
Hala ses geliyor enkaz altından
Türkiye tırlarla yardım getirdi
Depremzedelere imkan yetirdi
Akıllı bir kedi üç can kurtardı
Gitti tek tek buldu enkaz altında
Gelin şu yaşanan acıyı görün
Kimi ana bacı kimisi torun
Osmaniye, Adana, İskenderun
Feryatlar figanlar enkaz altında
Hayallar yıkıldı umutlar yok oldu
Yandı ciğerlerim bağrım söküldü
Tutamadım gözyaşlarım döküldü
Bir umut bekleriz enkaz altında
Çalışma ekibi asla durmadı
Soğuk, kar, kış, gece gündüz demedi
En kazın başından gözünü ırmadı
Öyle can kurtardı enkaz altında
Depremzedelerin ciğeri yanmış
İnsan olmadıklar gözleri dönmüş
Merhamet kalmamış insafı donmuş
Hırsızlık peşinde afet altında
Çocukların tebessümle bakışı
Yanında kedisi elinde kuşu
Gören insanların aktı gözyaşı
Mucize çocuklar enkaz altında
Hatay, Islahiye, Diyarbakır’da
Aç susuz kaldılar soğukta karda
Bunca depremzede o kadar zorda
Umutla bekleşir enkaz altında
Yandı Hasan Hüseyin’in anası
Zeynep Fatma ellerinde kınası
Hanı nerde Elbistan’ın Sunası
Duvağıyla yatar enkaz altında
Böyle bir felaket düştü yurduma
Dış ülkeler hepsi koştu yardıma
Yüce mevlam derman olsun derdime
Koyma felakette enkaz altında
Onbir vilayetin ilçesi köyü
Hiç kalmadı eş dost akraba soyu
Yok oldu umutlar bir ömür boyu
Bunca gün bekleriz enkaz altında
Anasız babasız binlerce çocuk
Kimi altı aylık kimi körpecik
Açılmadan solan güller domurcuk
Bu yavrular kaldı enkaz altında
Dernekler Vakıflar hepsi bir oldu
Depremzede için geldi derildi
Her tarafa çadır kentler kuruldu
Yüzbinlerce insan enkaz altında
Her ülkeyi sardı bu acı haber
Bütün dünya bile oldu seferber
Her taraftan böyle yardımlar yağar
Bunca insan kaldı enkaz altında
Yıkıldı pazarcık göçtü nurdağı
Kimisi gelindi kimisi güveği
Ne umutla giymişti duvağı
Kaldı umutları enkaz altında
Binlerce çocuklar küçük bebekler
Bu yavrular ana kucağı bekler
Doyamıyor bu acıya yürekler
Herbirisi kaldı enkaz altında
Bir feryat başlad seher çağında
Yıkıldı binalar kaldı evinde
Bakın Elazığ’da Saman dağında
Perişan insanlar afet altında
Bu insanlar eşi dostu arzular
Düşündükçe ciğerlerim sızılar
Annesiz ağlaşır körpe kuzular
Ana baba kaldı enkaz altında
Bu felaketlerden ibret almadık
Yoksul Derviş hiç tövbekar olmadık
Aklımızı başımıza almadık
Böyle kaldık bu felaket altında
