Nöbetçi Eczaneler
17 Ocak 2013 Perşembe 02:00:00 Aman canım, nasıl da abartıyorum…
Milletvekillerimize yıpranma payı verilmiş, bu olur muymuş?
Olur canım, bal gibi olur…
Öyle göstere göstere yapmadılar ki hem.
Bir ya da birkaç cümlecik hepi-topu. Abartılacak ne var?
Hem 2008’den önce vardı zaten sayın vekillerimize yıpranma payı. 2008’deki hükümet, “yanlış” karar sonucunda bu düzenlemeyi kaldırmıştı. 2012’deki hükümet ise, 2008’deki hükümetin bu düzenlemesini “yanlış” bulmuş sanırım, eski düzenlemeye benzer bir değişiklik yapıverdi.
Ama 2008’deki hükümet ile 2012’deki hükümet, aynı partiden değil miydi acaba?
Ben mi yanlış hatırlıyorum.
Aman canım… Bunu da abartıyorumdur kesinlikle.
Sonuçta köprülerin altından çok su geçti. Nitekim altından su geçen köprüler, çok yıpranmış olacak ki, “güçlendirme” ihalesi bile yapıldı. Bir sağdan, bir soldan.
Kimsenin sesi çıkmasın…
Ama aslında var bunda da bir teselli.
Eskiden “kimsenin sesi çıkmasın” diye, bir sağdan, bir soldan tutuklarlar ya da idam ederlermiş.
Şimdiki zamanda yine aynı ilkeyle bir sağcıya, bir solcuya ihale veriyorlar.
Şirketin de sağcısı-solcusu olur mu?
Milletvekililin yıpranma payı aldığı yerde her şey olur.
Yıpranma payı, diyordum.
11 yıldır ülkeyi aynı parti yönetiyor, ama nedense “Ali yazar, Veli bozar” havası var.
Hatta bir dönem önce aynı partiden bir kişi belediye başkanlığı yapmış olmasına rağmen, o kişinin ardından seçilen ve yine aynı partiye mensup belediye başkanları neredeyse “Enkaz devraldık” noktasına varan açıklamalar yapabiliyor.
Var bunda bir gariplik ama, galiba yine abartıyorum.
Ama hazır yol açılmışken, sayın vekillerimize yıpranma payı vermekle de kalmayalım. Lütfen, istirham ederim.
Meselâ, düşük fiyata Vekil TOKİ’si yaptıralım. 20 yıl vadeli ve peşinatsız…
Ne olur, yapmazsanız hatırım kalır!
Meclis Lokantası’nda ayyuka çıkan ucuzluk yetmez.
Öyle bir kart hazırlayalım ki biçare sayın vekillerimiz için; dönercide, tostçuda, lahmacuncuda, bakkalda bile geçsin.
Bu da yetmez.
Canım vekillerim, refaha ersinler de; hayatta başka bir şey istemem.
Meselâ, seçimlerde oy kullanılan pusulalara 1’er lira atalım. Bu, belediyelerin topladığı “zorunlu bağış”a benzesin biraz.
Her seçmenin 1 lirası, oy verdiği partiye gitsin. Parti, 100 bin oy mu aldı? 100 bin oy, 100 bin lira demek, aynı zamanda. 100 bin lira, milletvekili seçilmeye hak kazanan kişi ya da kişilere bölüştürülsün.
Ama sayın vekillerimize bu da yetmeyebilir. Malum, çok yıpranıyorlar. Hem de iktidarıyla, muhalefetiyle maşallah…
O yüzden “hayırseverlik harekatı”, “güleryüzlü samimiyet”, “sevecenlik organizasyonu” gibi sloganlar bulup bir vakıf da kurabiliriz.
Düşünsenize, Ankara merkezli bir vakıf olur bu.
Adı da şöyle: Milletvekilleri ile Dayanışma ve Yardımlaşma Vakfı…
Eh, bu pek bir “liberal” vakıf oldu.
Bunun “Vekil Feneri” ve “Ezilen Vekiller Platformu” gibi türevleri de kurulabilir.
Ziyanı yok.
Yine mi abarttım?
Milletvekillerinin emeklilik, araç, şoför, maaş, yıpranma payı düzenlemelerinde hiç abartı yok.
“Milletvekilleri ile Dayanışma ve Yardımlaşma Vakfı” önerisi abartı…
Öyle mi?
