AT İZİ-İT İZİ

Bildiğiniz bir tabir var; At izi, it izine karışmış. Değerli ile değersizin, iyiyle kötünün, doğru ile yanlışın, düzgün ile eğrinin, haklı ile haksızın birbirine karıştığı bir durum. Yani bugünkü dünya işte.
Her kalem benim doğrum diye başlıyor yazmaya. Herkes kendine göre haklı. Herkesin bakış açısı farklı. Dünya da hiç haksız kalmamış, haksızsa da inada devam. Her şeyi biliyor, kadir, kıymet bilmiyor. Söz vermiş olmanın hükmü bitmiş. “Ben” ortalıkta olta atıyor, “Biz” almış başını dağa çıkmış. Kollektif düşünen kalmamış.
Dün dost gördüğünüz meğer ne kadar uzakmış… Dost görünen ile gerçek dost kol kola! Dost bildiğiniz ile kuyunuzu kazan yan yana! Yirmi yıllık dostluğu, yirmi günlük maceraya değişiverenler, istikrardan, güvenden dem vuruyor. Yakın dostlar, akrabalar, yol arkadaşlığı ve dava hakkı kıymetsiz, uzaklar kıymetli olmuş.
Gıybet, dedikodu, kul hakkı, vefasızlık doğru ile harmanlanmış, menfaat uğruna atılmadık takla kalmamış. Kurtlar sofrasında her dönem şaklabanlar ve ucuz kahramanlar baş köşeye geçivermiş! Kendisini idare edemeyenler, memleket idaresine kalkışmış.
Sessiz kalışlar birilerine göre acizlik, üç şarlatanın sesi üçyüz kişi kadar çıkar halde, alan uyanık, almayan enayı olmuş. Alda nasıl alırsan al marifet sanki. Hak ettim mi, etmedim mi, bu hak başkasının mı, bu yapılan da emek hırsızlığı var mı, yok mu düşünen yok.
Dünyalık işler için herkes birbirine ayak oyuna çekme derdinde. İsraf, gösteriş, riyakarlık ve bağlı olarak mutsuzluk, geçimsizlik almış başını gidiyor. Herkes birbiri ile didişiyor. Didişecek kimse bulamazsa kendisiyle didişiyor. Salgından da ders çıkardığımız yok.
Değerli dostlar; karamsar ve ümitsiz değilim. Ancak etrafı dikkatlice izlediğimizde birçok konuda ne yazık ki “at izi-it izine karışmış.” demek mümkün. Önce hakkı, hukuku, adaleti ve liyakatı gözden geçirmemiz gerekiyor.
Elbirliği ile toparlanmamız lazım!