Nöbetçi Eczaneler
30 Ağustos 2013 Cuma 03:00:00 Gazeteniz Kocatepe’nin 49. yayın yılına başlamasının mutluluğunu yaşıyoruz. 30 Ağustos 1965’de rahmetli babam Şükrü Küçükkurt ile rahmetli Amcam İbrahim Küçükkurt’un açtığı hizmet yolunda Kocatepe markası bugün 49’uncu yaşına giriyor.
Hem ekmek kapımız, hem de ailemizin onuru olan Kocatepe Gazetesi’nin son 20 yılında bilfiil çalışarak bulunmanın şerefini taşıdığım gibi Kocatepe’nin son 30 yılına da aklım ermektedir. Bu süreç içerisinde yaşanan zorlukları, yapılan mücadeleleri, verilen emeği anlatmak için gazetemiz sayfalarının yetersiz kalacağını sanıyoruz.
Ailemiz için olduğu gibi Afyonkarahisar için de önemi büyük olan Kocatepe Gazetesi’nin Anadolu’daki diğer örneklerinden önemli bir farkı da “istikrarı”dır. Öyle ki Anadolu basınındaki pek çok gazete yaş olarak belki Kocatepe’den büyüktür ama, ilk çıktığı günkü gibi, tarafsız, el değiştirmeden, yayın periyodu değiştirmeden, şehir değiştirmeden, yayınına ara vermeden, Devlet’in kanunlarla belirlediği “vasıflı gazete” özelliklerini kaybetmeden devam eden ender gazetelerden birisi Kocatepe’dir.
5 Şubat 2011 tarihinde ebedi aleme uğurladığımız rahmetli babam Şükrü Küçükkurt ile aradan 11 geçmeden 31 Aralık 2011 günü ebedi aleme uğurladığımız amcam İbrahim Küçükkurt olmadan Kocatepe’nin bir yaş gününü daha kutluyoruz. Onların boşluklarını doldurmak mümkün değil. Onlar olmadan Kocatepe hep eksik kalacak. Ama ilkelerine sıkı sıkıya bağlıyız. Kendilerinin ilkeleri, bizlere bıraktığı ahlak ve terbiye doğrultusunda ilerleme azmindeyiz. Bu vesile ile değerli Kocatepe okurlarına bizlere gösterdikleri ilgi nedeniyle bir kez daha teşekkür ediyoruz. Allah’tan duamız bizleri mahcup etmemesidir.
Zafer Haftası için erken teşhis
Afyonkarahisar olarak Zafer Haftası kutlamalarını bugün geride bırakıyoruz. Bu yıl törenler açısından ortaya konan tablo maalesef hiç açıcı olmadı. Vatandaş katılımının oldukça düşük olduğu Zafer Hatası etkinlikleri ne yazık ki önceki yıllara göre sönük kaldı. Kutlamalara katılım açısından her geçen yıl irtifa kaybettiğimiz ortada.
Peki, bu irtifa kaybını önlemenin yolu nedir? Nerede yanlış yapıyoruz da eski şevki, katılımı, coşkuyu yakalayamıyoruz?
Bu soruların cevaplarını iyi araştırmak gerekiyor. “Ne yapalım, vatandaşın milli duyarlılığı azaldı” şeklindeki düşünceler gelecek yıllara daha büyük bilançolarla yansıyacaktır. Hastalığın adını koyup, teşhisin ardından tedavi sürecine girilmelidir. Bunun için iyi bir muayeneye ihtiyaç vardı. Tabir-i caizse; erken teşhis hayat kurtarabilir…
